sırt sırta vermiş iki sandalye denizi seyrediyor.
boğazı.
tıpkı yalnız ve küs iki insan gibi.
küslükleri birbirine mi, yoksa kendilerine mi
belli değil...
güneş henüz batmış.
kızıllığı hala köprünün üzerini yalıyor.
kaç kişi farkında bu muhteşem rengin.
biliyorum;
üsküdar'dan ayrılan vapurdaki kadın da
biliyor bu rengi...
garson gelir şimdi;
sandalyeleri düzeltir,
yan yana getirir
masanın bacakları arasında.
küslük biter elbet;
bitmesi lazım
mutlu sonlar için...
taylan köken
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder