enis batur
iblise göre incil / şiir / altı45 / 2000 /84 sayfa
1. basımı yeni ankara yayınları tarafından 1979 yılında yapılmış. alt başlığı; teraziler kitabı
1975. e.b. nil’de kaldığı yerden devam ediyor.
gelelim notlara:
ağaçlar tanırdık, şiirleri yarıdakalmış
bir çocuğun uzağa bakan gözlerinden
dallanırlardı. biraz acıydı sessizlik,
biraz yırtıcı. bir gölge gibi geçici
belirirdi akşam. sf:9
birdenbire başlıyor: yağmur, yağmur sonrası, yağmur sonrası kokusu. sf:9
ey ışık! simgesi yol yitiminin. sf:18
artık biliyoruz, biz bilisizler: söz sorumsuzdur. sf:29
sözcüklerin kuşkularına ulaşanlar var. sf:30
şiirin yaşamdan, ölümden yaptığı alıntılar bunlar.
şairin acemiliğini kanıtlıyorlar bir yerde:
gizlenemiyor daha, çıktığı duvarın arkasına. sf:34
artık bir gölge oyunu şiir,
…parçanın bütünden ayrıldığı yerden kaynaklanan
aykırı bir sahneye koyuluş:
içten dışa, içten öteye çekilen korkunç
perdenin üzerine insan dokusunun her yanı karşılık veriyor. sf:39
soru sormak, kurcalamak, alt-amaç aramakla ileri gidilemeyeceğini anlamış
bir uygarlık mı? yoksa temel sorunun, bilmedikleri bir nedenle, hep karşılıksız
kalacağını kavramış kuytu kişiler mi? yunus bir yazgıcı belki de. yazgıya da inanmayan. sf:50
gölgem, artık içimde yaşamadığım, artık içinde kimseyi barındırmayan,
bomboş, ıssız bir külçeydi. oysa, kaldım; giderken.
kıyı bir sanrıydı. sf:55
kuzeybatıda tek bir ağaç vardı, çölün gözünü delen.
bir de bomboş bir kuş, nemrud’a doğru zarif bir el gibi süzülen. sf:63
bir kırlangıç süzüldü kemandan. sf:66
toprağın kokusu. kağıdın yalım içindeki sancısı. artık körleşen gözlerinin gitgide çözülen direnci. harfin, rengin, kıvrılırken, kokusu. sf:74
uzun bir sokağın kuyusuna batıyor güneş. sf:77
anlatının temelde bir aldatı olduğunu biliyorum artık. sf:78
bir yazarın kitabını yazdığı görülmemiştir. sf:82
yazı, ne denli ertelerse ertelesin, kaçınamaz bozgundan. belki de bozgun
onun ereği, dilin koptuğu yerden başlayan saltık koşuludur. sf:84
taylan köken
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder