çiçekleri yemeyin...

ÖZDEMİR ASAF

ÇİÇEKLERİ YEMEYİN / ŞİİR / İŞ KÜLTÜR / 2004 / 169 sayfa

Özdemir Asaf’ın naif şiiri gerçekten etkileyici. Onun yaratmış olduğu özel dili başka hiçbir yazar veya şairde bulamıyorum. Kendine ait bir tarzı olmak bu olmalı herhalde…

Çiçekleri Yemeyin kitabı ilk olarak 1975 yılında yayınlamıştır. Bu kitabındaki şiirlerde de felsefe kurgusu öne geçer. Onun yazılarının en temel özelliği düşündürmesidir.

Kitaptan kısa alıntılarla devam edelim:

Her insanın bir öyküsü vardır,

Ama her insanın bir şiiri yoktur. Sf:11

*

NOKTASIZ

Biri gelir sorarsa

Sana beni sorarsa

Gitti der misin

Gittiğimi söyler misin

Gidiyorum ben sana

Benimle gider misin. Sf:24

*

MÜZİK İÇİN ÖVGÜ

“Bir insan topluluğunun nasıl yönetildiğini

Anlamak isterseniz onun müziğine bakın.”

Konfüçyus

Yeni sözler söylemeye geldim yeni seslerle,

Bağırmalarla değil, canımdan nefeslerle..

Sana kalacak ne var dersen, anlamı derim;

Susmalarında bile bulur seni seslerle. Sf:64

*

DEĞİRMEN

Bir kez geçer, bir insan bir karşı’ya,

Ondan sonra artık her-şey karşı’dır.

Orada bir dur-yeri olsaydı ya..

Olmaması bir karşı-yarışı’dır. Sf:68

*

AKIL GÖZÜ

Seni bulmaktan önce aramak isterim.

Seni sevmekten önce anlamak isterim.

Seni yaşam boyu bitirmek değil de,

Sana hep hep yeniden başlamak isterim. Sf:106

Taylan Köken