savaşın çocukları...

AHMET YORULMAZ

SAVAŞIN ÇOCUKLARI / ROMAN / GEYLAN / 2000 / 140 sayfa

Ahmet Yorulmaz bu romanının başında şöyle diyor: Bu roman zulüm görmüş Giritli’lerden sadece birinin, Hasanaki’nin, Aynakis Hasan’ın dramıdır.

1948 yılında Ayvalık’ta ölen bir Girit Mübadili’nin bıraktığı üç defterle oluşan bir romanı ve bunu izleyen ‘Kuşaklar ya da Ayvalık Yaşantısı’ romanını İngiliz antropoloji profesörlerinden Dr. Peter Loizos da, bir tezine dayanak yapmıştır.

Ayvalık hakkında kaynak araştırmasına girerseniz öne çıkan ilk isim Ahmet Yorulmaz’dır. O hayatı boyunca Ayvalık üzerine düşünmüş ve bu küçük tarihi şehrin gelişmesi için çaba göstermiştir. Ayvalık üzerine yazılan tüm tezler, tüm kitaplar için bir kaynak oluşturmuştur Ahmet Yorulmaz. Savaşın Çocukları 1997 yılında Belge Yayınları tarafından basılmış ve sonra iki baskı daha yapmıştır. Benim elimdeki kitap 4. baskı ve Geylan Kitabevi tarafından basılmıştır. Kitabın alt başlığı ise Girit’ten Sonra Ayvalık’tır. Kitabı 2000 yılında devam kitabıyla almış ve hemen okumuştum. Şimdi Ayvalık’da aradan 14 yıl geçtikten sonra altını çizdiğim koşukları buraya aktarıyorum.

İlk basamakları hor görme hiç,

Çünkü oraya basarak çıkarsın saraylara sf:7

*

İnce, uzun esmerim girsin sevi başına,

Çağındasın artık, değilsin on iki yaşında!

*

Gel değişelim kalplerimizi, al sen benimkini,

Görüp anlayasın, nasıl seviyorum küçüğüm seni!

*

Bahtımın yazgısıdır buna katlanmam,

Yerimde doğup, yabanda kocamam!

*

Denize saman atıyorum, ağır gelip batıyor

Başkaları kurşun atıyor, kanatlanıp uçuyor!

*

Yazgımı derenin karanlığında gördüm,

Kayalıklar üstündeydi, karalar giymiş

* 

Kitabın özeti, ana fikri deyin ne derseniz deyin ama Girit’te yaşamış olan Türklerin durumunu ve ne olduklarını aşağıdaki satırlar özetler:

Yaslarımızda onlara bakarak, karalar giydik; Rumcayı anadilimiz yerine koyduk, ama dinimizle Türklüğü hiçbir zaman unutmadık. O denli ki, Girit Türkü’ne hem de Rumca olarak sorarlar: “Türk müsün Mehmet?” Yanıtı hem Rumcadır, hem de hazindir: “Meryem adına yemin ederim ki Türk’üm!” sf:13

Taylan Köken