ABDÜLKADİR
BUDAK
AŞK BENİ GEÇER
/ ŞİİR / CAN / 2003 / 62 sayfa
Türk şiirinin
önemli şairlerinden biridir Abdülkadir Budak. Kendine has bir dil geliştirmiş
ve sürekli bunun üzerine koyarak geliştirmesini bilmiştir. Bu kendine özgü
şiirde, kendi döneminin acılarını çok rahatlıkla seçebilirsiniz ve zaten şair
çağına duyarlı değilse, şair olabilir mi? İyi şiir ve şair budur. Farkında
olan; iyi şiir yazmaya çalışan, şiir üzerine düşünen, ironi ve humoru bilinçli
kullanan bir şair.
Bu kitabı 1998
yılı Halil Kocagöz Şiir Ödülü’nü almıştır.
Kitap Aşk var ve Kırgın, arkana
bakma başlıklı iki ana bölümden oluşuyor.
Kitaptan bir şiir aktaralım:
SON DÜELLO
Kitaplarını alacaksın düşlerinin yanına
Ayışığı desenli yorgan kayacak üstünden
Annen senin yerine bir daha üşüyecek
Çiy tanesi düşürecek –en çok da sana benzeyen-
Uykusuz gecelerin kirpiklerine
Dönüp bakacak deniz, belki dalga geçecek
Yüzmesini bilmeyen bu acemi tekneyle
Umutsuz bir aşkta karar kılınca
İkinci el piyasası yükseldi acıların
Kimseler fark etmedi tozun dumanın içinde
Bastırılmış duyguların ifadesi şiirleri
Çoğunluğu acıyan yerlerinin dipnotu
Geceleri yastığına düşen yalnızlık değil mi?
Ellerini kanattı diken bir gül imgesinde
İmza atmayı denedin, parmakların tutuştu
Sokağa çıkma yasağı koydular düşlerine
Yeniden sığınağına, şiirlerine döndün
Rus ruleti biçiminde yaşadığın hayatına
Kirlenmemiş su kalmadı, hangisinde yıkanasın
Üstelik bir kitabın adında kaldı Leyla
Bıçağın kendini canını yakması demek oluyor
Düşlerine konulan sokağa çıkma yasağı
Kaybedeceğin düelloya davetiye çıkardın
Altı kitap diyordun, buldun işte o sayıyı
1996 sf:56-57
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder