kırklar kitabı...

HASAN ÖZTOPRAK

KIRKLAR KİTABI / ŞİİR / CAN / 2002 / 69 sayfa

Aşk, keder, acı, terk ve “çöllere düşmek” üzerine şiirler.

Bir ilk kitap değil. Ancak 40 yaşını doldurmuş olan şairin, bu yaşlarda yazdığı ilk kitabı.

Kitaptan bir şiir aktaralım:

Yaşadıklarımızın üstündedir hayat

kayıptır çölün yolu

çölde, her adım bir yol açar kendine

her yol biraz daha tuzak

her tuzak biraz daha suçluluktur

lanetli bir ömürdür bu kısaca

şimdi içinden geçtiğim

kadınlar yontulmuş birer heykel gibi girdi hayatıma;

oturduğum koltuk, başımı yasladığı omuz,

elime aldığım kitap, yüzüme kapanan kapı,

kovulduğum mekanlar, kaybettiğim zamanlar…

hiç’likti fısıldanan kulağıma;

dedi ki;

kayıptır çölün yolu

çölde hayat, biraz daha hiçleştirir cehennemi

arakamda bıraktığım izi, sırf bu izi silmek için peşim sıra

geldin: belki de bir cinayetin sanığısın çoğumuz gibi,

benim intiharımı taşıyarak yaşamışsın bunca yıl;

dedi ki;

kayıptır çölün yolu

çölde durmak da yürümek de intihardır aslında

ne kadar günahla, ne kadar arzuyla, ne kadar hırsla yaşadık.

Elinden tutarken senin, tanrıya yakınlığımı hissedebildin mi?

Kutsal bir yerden geldim yanına: Seninle doğdum. Sana

tutundum. Seni arzuladım…

dedi ki;

kayıptır çölün yolu

çölde tanrı, yeniden doğmak ve ölmektir.

kaç kez yaşadığımı kimse bilmiyor. Ama kırk iki dünya yılı

var ki, ben böyleyim. Kırk iki dünya yılı hep içimde öfke ve

özlem. İşte, çığlık çığlığa konuşmalarım: “Dinmesin içinde

toz toprak olduğumuz fırtına, sönmesin içinde kor olduğumuz

ateş, bir parçası olduğumuz bu dünya bitmesin.

Yaşadıklarımızın biraz üstünde de olsa hayat,

ona tutunmak için zaman var.

biraz daha öfke, biraz daha…

kayıptır çölün yolu

fakat

çölde, her adım bir yol açar kendime sf:19-23

   

Taylan Köken