yan yana yedi kırmızı...

AYDIN AFACAN

YAN YANA YEDİ KIRMIZI / ŞİİR / CAN / 2001 / 95 sayfa

Hilmi Yavuz’un editörlüğünde Can Yayınlarında basılan ilk kitabı. Daha sonra ödüllü kitabı olan Itır ve Güneş 2003 yılında yayınlanıyor.

Kitabı yedi bölümden oluşuyor: gülistan, güneş altında gelincikler, ‘yediler ve kırmızılar’dan, nar kırmızı bir masal, “küçük kırmızı” şiirler, başka tutanaklar ve gül çekmecesinden.

Aydın Afacan’ın sade dili bu şiirlerinde de ileri çıkan bir özellik. Kırmızı güller serenadı diyebiliriz kitabın bütünü için.

Bir şiirini aktarıyorum:

çocuklar, evler ve diğer

                    “üşüyelim, ısınsın çocuklar”

                                Behçet Necatigil

                                                       

çocuklar evlere gittiler

soğuk kışlara gittiler, açmamış güneşlere

(-bilgisayara bir güneş çizildi,

                    Uyuduk “ışık” içinde!..)

çocuklar çarşılara gittiler…

-cilalı boya, kağıt mendil, meyveli buz,

soğuk su,

ekmek parası, bir derdimiz var…

                    bizi unuttunuz!..

çocuklar evlere gittiler

yıkık duvarlara gittiler, yanık yamaçlara

(-ceberut “ninni”ler söylendi,

                    uyuduk “güvenlik” içinde!..)

çocuklar isli taşlara gittiler…

-tarlada bulduk,

yok bizim bir suçumuz

oyuncağımız da

         ve kopuk bacağımız…

                    bizi unuttunuz!..

çocuklar evlere gittiler

“yok”lara gittiler, “sonra”lara

(-televizyona vitrinler konuldu,

                    uyuduk “bolluk” içinde!..)

“burası okul”lara gittiler…

-rahat uyuyunuz “büyükler”

                    sizi yutan “çokluk” içinde

belki yarın ödevimiz,

                    “neden unuttunuz?”

olabilir: yine “içerde”yiz!..

dilin anadili idiler; ama soğudu dünya

                    üşümüyor da kimseler;

ah, çocuklar gittiler,

mavi atlas gömüldü masallarla

“yağmur da üşüyordur şimdi dışarıda”!.. sf:68-69

  

Taylan Köken