WALTER BENJAMIN
ÇOCUKLAR, GENÇLİK VE EĞİTİM
ÜZERİNE / ARAŞTIRMA / DOST / 2001 / 125 sayfa
Pedagoji
üzerine (belki bilmeden) yazılar yazan, gençlik hareketleri, burjuva ve
proleter çocuk eğitimi, oyun ve oyuncak konuları, gençlik ve deneyimli
kişilerin zıtlıkları üzerine yayınlamış olduğu makalelerden bazılarının
kitaplaştırılmasıdır yapıt.
Benjamin Alman
kültürünün yetiştirmiş olduğu önemli bir eleştirmen, düşünür ve estetik
kuramcısıdır. Çocukluk ve çocuklukta yaşananların yaşama nasıl bir izdüşümü ile
yansıyacağı üzerine kafa yormuştur.
Kitabı Mustafa
Tüzel çevirmiş. Çevrinin zorluğundan mı, metinin zorluğundan mı kaynaklanıyor
bilmiyorum ama ilk birkaç metinin ne demek istediği gerçekten zor anlaşılıyor.
Bu metinleri geçince dil sadeleşiyor. Bu ilk metinler yazarında ilk dönem
çalışmaları aynı zamanda… Kitap yıllar geçtikçe daha anlaşılır ve hatta
okunabilir hale geliyor.
Kitaptan devam edelim:
Ahlaksal bir topluluğun gündelik yaşamı dinselliğin damgasını taşır. sf:12
*
“Araştırmacı için yanılgı hakikat yolunda yeni bir yardımdır sadece.”
Spinoza sf:18
*
Vitrinlerden birinde, çok sayıda eski ürünün
arasında modern çağı temsil eden, cilalı ahşap figürlerin nazenin silüeti
oyuncak endüstrisinin lehine değil; çocuğun oyuncak olarak neyi istediğinden
çok, yetişkinlerin oyuncak deyince neyi düşünmekten hoşlandıklarını
gösteriyorlar. sf:62
*
Çocuklar dünyaya uzak ve küstahtırlar. sf:63
*
Bu dünyayı bir fantezi alanında, arı bir çocukluğun ya da sanatın
periler ülkesinde kurmak olanaksızdır. Oyuncak, yetişkinlerin gereçlerinin
taklidi olmadığında bile, ortak bir mülkün paylaşımından çok, yetişkinin
çocukla paylaşımıdır. sf:70
*
Çok eskilerden beri çıngırak kötü ruhları kovmak için yeni doğanların
eline tutuşturulan bir gereçtir. sf:71
*
“Kimi şeyler iki kez yaşanabilseydi, her şey çok iyi düzeltilirdi.”
Goethe sf:74
*
Kim bilir kaç kişinin, ona tüm dünyayı çağrıştıran eski bir oyuncak
kutusu vardır? sf:74
*
Pullar büyük devletlerin çocuk odasında takdim ettikleri
kartvizitlerdir. sf:80
*
Tarihin çöplerinden, tarih yapmak. sf:103
*
“Masal, çocuğun kendisini kahramanla özdeşleştirmesini sağlar. Bu
özdeşleştirme gereksinimi, çocuğun büyükler dünyası karşısında duyumsadığı
zayıflığa karşılık düşer.” Freud sf:111-112
Taylan
Köken
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder