AHMET OKTAY
SÖZ ACIDA SINANDI / ŞİİR / YKY / 1996 / 53 sayfa
Ahmet Oktay şiirinde sürprizlere yer yok. O her bir şiirinde bir olayı, bir kişiyi veya kişileri, olguları ele alır ve süssüz en yalın haliyle şiir yapıp size sunar. Bence sessiz ve derinden en etkileyici şairlerimizdendir.
Kitaptan birkaç parça:
İkinizin de katiliyim. Sf.8
*
Sonra da bir zeytin!.
Fukaraya düşen cennet! Sf.12
İftar! Adaletsizlik saati. Sf.13
Ve benim azalmış rızkım kimin lokmasıdır? Sf.14
*
Yanlışlık kardeşliği öldürmez! Sf.17
*
Onlar hâlâ kıyamdalar ve gül kokuyorlar. Sf.22
İnsan etrafıdır elbet.
“Dostum ve üstadım İblis’le Firavun’dur.” Sf.23
*
Yenildiğim savaşlar da defter dolusu. Sf26
*
Tam gaz giderken yaya kaldırımında, Küt:
Kıyma: 175 bin
Tavuk: 80 bin sf.31
*
“Fikirlerle mallar arasında şaşılacak benzerlikler vardır” dedi içimdeki Melek/İblis. Sf.32
*
Tan vakti. Yürüyordum kıyıda. “Sağlıklı” bir ölüm için. Sf.43
*
“Yaşamak yitirmektir” dedi. “Beden doyar ve yalnız kalır. Ruh doymaz. Açtır hep. Av arar. Kuytuları sever, karanlığı. Ordan doğanlar görenlerdir. Ağıtlar vedalaşmaydı. Dünyayla ve insanla. Ne olabilirdi ki bir çeviri? Kül! Ancak kül!
Gövdem gibi.
Ve senin kalbinde. Sf.45
Taylan
Köken
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder