21 Eylül 2012 Cuma

bazen...

bazen öylesine bir söz edersiniz.. buruşturup attığınız mendil gibi unutup gidersiniz sonra. ama o mendilin sizden sonra devam eden bir hikayesi olduğu gibi o sözde karşınızdaki kişide bir hikaye başlatır çoğu zaman... 
pakize suda

not: tesadüf bu ya harran'ın o meşhur toprak evlerini görmeye gitmiştik. çat kapı pakize hanım girdi içeri... saygı selam verip yanına yaklaşıp, "monologları bir yerlerden mi alıyorsunuz yoksa hepsi sizin üretiminiz mi?" diye sormuştum... "mütevaziliğe gerek yok, hepsi benden" demişti ve sonra da iki kelime etmeden yerinde duramayan yaramaz bir çocuk gibi kaçıp gitmişti... o gün pakize hanım içimde biraz eksilmişti...

taylan köken

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder