HURREM SULTAN / OYUN / MEB / 1960 / 110 sayfa
Dram tarzında
yazılmış olan oyun 3 Perde 5 Tablo’dan oluşmakta. Genel olarak Şehzade
Mustafa’nın öldürülmesi üzerine bir oyun. Ana karakter Hurrem Sultan pek değil.
Oyunda karakterler eşit olarak rol alıyor.
Şehzade
Mustafa gelecek vaadeden Osmanlı’yı Kanuni’den sonra eğitimi, duruşu ve
öngörüsü ile daha ileri götüreceğine inandığı bir evlattır. Bilinen Hurrem
Sultan, kızı Mihrimah Hatun, damadı Rüstem Paşa ile Kanuni’yi dört bir yandan
sararlar ve başından beridir kendileri için bir tehlike olarak gördükleri
Şehzade Mustafa’yı babasına düşman ederler ve onun eliyle katlederler. Sonra
Hurrem’in büyük oğlu Beyazıt değil de daha içine kapalı sessiz Sarı Selim
tarafından ülke yönetilir. Daha doğrusu onun sadrazamı Sokollu Mehmet Paşa
tarafından yönetilir. Evet bilinen tarih böyle, bilinmeyen arada ne
konuşulmuştur acabanın tarihi ise Orhan Asena’nın oyununda.
Devlet
Tiyatroları repertuarında oynanan bu oyunda dönemin önemli oyuncuları oynamış.
Kitaptan birkaç
kısa notla devam edelim:
Rüstem: Selim mi dediniz? O Osmanlı tahtında
pek iyreti kalır. Selim’e güven olmaz sultanım, o hiçbir fikri sonuna kadar
takibedemez. Kavlinde karar yoktur onun, ta çocukluğundan bilirim. Sf:13
*
Hurrem: bir gece Hünkar namazdan sonra
mendilini omuzlarım üzerine bıraktıkta parlak bir yol açmıştı; parlak ama
tehlikeli. Sf:15
*
Beyazıt: İyi ama valide, hak ta sıra da onun
değil mi? Yaşça da, başça da bizden ileri olan o. Hem Osmanlı tahtına hangimiz
onun kadar yaraşırız? Onun kadar şeref veririz? Sf:17
*
Kanuni: Sulhu idare etmek, harbi idare
etmekten çok güçtür. Bunu unutma. Bu hep hep böyle olagelmiştir. Hep böyle
olagelecektir. Sf:21
*
Kanuni: Gün gelecek, karındaşların
karşısında sana düşman göreceksin. Dinimizde düşmanın katli vaciptir, ama
bunlar senin karındaşların, alicenap olman gerek, fakat aciz değil. Rahim olman
gerek, fakat zayıf değil. Temkinli, uyanık, hassas olman gerek, fakat evhamlı
değil. Sf:22
*
Mustafa: Herkes ne kadar insansa, o kadar saygı
görür. Sf:55
*
Hurrem: Anlayacaksın ki:
Biz analar, kendi hayatımızı yaşamayız. Bizim hayatımız ilk doğum sancısıyla
sona ermiştir. Her yeni doğumla bir kere daha ölür, bir kere daha doğarız. Sf:83
Taylan Köken
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder