19 Ağustos 2020 Çarşamba

bilirim niye yanık öter ney...


        RONİ MARGULİES
        BİLİRİM NİYE YANIK ÖTER NEY / ŞİİR / YKY / 1996 / 47 sayfa

 
        Roni Margulies şiiri hakkındaki düşüncelerimi daha önceki paylaşımlarımda belirtmiştim. Tekrar            etmek istemiyorum. Hem siz de etiketten bularak reytingimi arttırmış olursunuz… J Kitaptan:
 
        Bir gün babam “Sıkıntılıyken içki içme” demişti,
        “keyifsizken daha kötü eder insanı içki”. Haklıyımış. Sf.16
        *
        Ne kaçmak mümkün, ne erişmek;
        Yaptığımız tek şey kaçınılmazı belki biraz ertelemek. Sf.18
        *
        MUHASARA
 
            Gökçeada’nın terk edilmiş bir Rum köyü
            Nüfus kırk sekiz, en genci yetmiş yaşında.
            Oturmuş bir kahvede masalar etrafında,
            Çay içip tavla oynarlar takır takır,
            Herkes buradaymış, her şey aynıymış gibi.
 
            Köşede balkonu çökmüş o büyük ev
            Boş değilmiş, yemek pişiyormuş gibi;
            Oğullar Atina’da, kızlar Almanya’da,
            Avustralya’da değilmiş gibi yeğenler,
            Oyun oynuyormuş gibi çocuklar meydanda.
 
            Bir balkon daha da çökse, biri daha gitse,
            Çay içip tavla oynayacaklar takır takır.
            Direnecekler. Elden başka ne gelir ki.
            Erkekler her an dönebilirmiş gibi tarladan,
            Herkes buradaymış, her şey aynıymış gibi.
 
            Bir garip karanlık var ama gözlerinin ardında,
            Her an düşebilirmiş gibi tüm savundukları,
            Çok uzak değilmiş gibi artık son yenilgi.
            Dört bir yanına ulak yollamışlar da dünyanın.
            Umutsuzca yıllardır haber bekliyorlar sanki. Sf.34
            *
            Sokaklarında vor denilmiyorsa bir kentin,
            İstanbul değildir, kentim değildir benim.
            Beni yaratan bir başka kenttir.
            Onu bilir ben, onu söyler,
            onu özlerim. Sf.36
            *
            TOM’UN KEDİSİ
            
            Tom'un kedisi
            kalp krizi geçirdi
            iki ay kadar önce.

            Daha doğrusu,
            veteriner öyle dedi.
            Ağaçtan düşmüştür bence.

            Sağ ön ayağı felç,
            aklı hep başka yerde gibi.
            Zaten yaşlı bir kediydi.
            kalp krizi geçirdi
            iki ay kadar önce.

            Daha doğrusu,
            veteriner öyle dedi.
            Ağaçtan düşmüştür bence.

            Sağ ön ayağı felç,
            aklı hep başka yerde gibi.
            Zaten yaşlı bir kediydi.
 
            Yürüyebilsin diye,
            o bacağı kesmek gerekti.
            Ağır ağır geziniyor şimdi.

            Yine çok zaman dalgın sanki,
            hareketleri yavaş, kendince,
            bazen de ama belli ki keyifli.

            Dün gördüm bahçede,
            bir kuşa doğru seğirtti,
            yalpaladı biraz, doğruldu.
 
            O bacağın yokluğu
            hiç aklında değildi belli ki.
            Birden aklıma geliverdi:

            Kediler de insanlar gibi
            çabuk alışıyor demek eksikliğe
            eskiden varken artık olmayan şeylere.

            Gençlik. Ölen dost. Eski sevgili.
            Kediler de bizim gibi
            yaşayabiliyor demek eksile eksile. Sf.41-42

            Taylan Köken

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder