SARKAÇ / ŞİİR / İŞ B.Y. / 2002 / 52 sayfa
Mehmet Zaman Saçlıoğlu’nun tüm kitaplarını tavsiye edebilirim. Az ama öz yazan bir yazarın şiirleri de güzel. Ama düz yazıları daha güzel.
Zaman, rüzgar, çocukluk ve doğa imgelerini şiirinde kullanan yazarın sadece Sarkaç şiirini aktaracağım…
SARKAÇ
Can simidi, kurtarma sandalı
kaldı karada
Ekmek, su, geminin ömrüyle
çıkmıştım yola.
Denizin gezen düşüncesi rüzgar
yaşlı bir el gibi sırtımı sıvazlar
Dalgalar sanki zaman;
bir bırakır, bir tutar.
Karadan değil, martıdan
ayrılınca anladım denizi.
Her limanda bir korsanın mührü
Her kalede çocukluğum gizli.
Güçlü solukların açığa attığı gençlik
Kıyıda kalan ten, kırışık kum
Bir karışta nem, su bir kulaçta
Ben, yandıkça alevi büyüyen mum.
Bundan böyle gemim, yolu sen seç.
Yokmuş umduğum hiçbir ülkede
Nereye gitsem sığ, akıllar gelgeç
İçimde bir adayı gösterir Sarkaç.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder