abidin...

FERİT EDGÜ

ABİDİN / METİNLER / YKY / 2003 / 107 sayfa

Abidin Dino’nun arkadaşı olan Ferit Edgü onun basılan birçok kitabına tanıtım yazıları, önsözler yazmıştır. Bu yazılarını toplamış olduğu bir kitap “Abidin”. Bu kitaptaki yazılarda bir dostluktan öte objektif değerlendirmeler bulunmaktadır. Tanıtım ve resim kitaplarının yazıları haricinde kitabın sonunda ek olarak Cumhuriyet Kitap ekinde yayınlanan Turgay Fişekçi’nin Ferit Edgü ile birlikte yapmış olduğu “Abidin Dino Üzerine Bir Söyleşi”de bulunmaktadır.

Kitaptan almış olduğumuz kısa notlar ise şöyle;

Abidin, hangi temayı “işlerse işlesin”…

Yaşayan insandan yanadır. Açan çiçekten. Resimleriyle bunu belgeliyor. Sf:15

*

Ressam yalnız ressamlar için resim, ozan yalnız ozanlar için mi şiir yazacak? Sf:19

*

“Bana ayrılan zamanı çizmek.” Abidin Dino sf:51

*

Türk Anadolu’nun iki dehası vardı ki Abidin’in onlara tutkusu bambaşkaydı. Bunlardan birincisi Derviş Yunus, ikincisi de Koca Sinan’dı. Yunus Emre için senaryo denemeleri yapmış, Sinan’ın sanatı üzerine bazı yazıları da dönem dönem dergilerde yayımlanmıştı. Sf:69

*

Adına “ömür” dediğimiz o bize “ayrılan zaman”ı çizgileriyle, sözcükleriyle, notalarıyla dolduran, doldurmaya çalışan insanlar vardır. Onların “Zamanım yok” sözü, “Bana ayrılan zaman bana yetmiyor” anlamına gelir. Sf:78

*

Bir şiirinde, “Mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?” diye bir dizesi vardır. O gün bugün, bu soru sökülüp atılması olanaksız bir biçimde bedenime yapışmış gibidir. Tabii, şiirinde bu soruyu sorarken, mutluluğun resmini yapamayacağımı biliyordu Nâzım. Sf:89

*

Abidin’in yurtdışına gitmesi, kendisi için de Türk sanatı için de iyi olmuştur. O, Paris’te de, Türkiye’de yaşar gibi yaşadı. Bağlarını hiç koparmadı. Birçok yazar-çizerin elde etmek için yırtındıkları Fransız pasaportunu, kendisine birçok kez sunulduğunda, nezaketle geri itti. Çektiklerinden dolayı, hiçbir zaman Türkiye’ye küsmedi. Sürgünde de Türkiye’yi, Türkiye’nin sorunlarını yaşadı. Sf:107        

Taylan Köken